Tak jak przy zapaleniu żył powierzchownych, w przypadku zakrzepicy powstają skrzepliny,
ale w tym przypadku umiejscawiają się w głęboko położonych żyłach. Mogą one być przyczyną zatorów i stanowić duże zagrożenie dla zdrowia. Zakrzepicy żył głębokich może sprzyjać uszkodzenie ściany żylnej, unieruchomienie czy nadkrzepliwość (zaburzenia krzepliwości krwi). W odróżnieniu od zapalenia żył powierzchniowych, zakrzepica żył głębokich jest znacznie bardziej niebezpieczna. Głęboka zakrzepica jest najcięższym schorzeniem żylnym. Najcięższe przypadki prowadzą do zatorowości płucnej i bywają śmiertelne. Zakrzepica, która nie jest poddawana leczeniu, może spowodować tak zwany zespół pozakrzepowy, powodujący bezustanne
i dożywotnie cierpienie. Zakrzepica żył głębokich musi zatem zawsze być poddana fachowemu leczeniu.
Ryzyko zachorowania na zakrzepicę jest podwyższone w następujących przypadkach:
- pacjenci na stałe przebywający w pozycji leżącej
- po operacjach, zwłaszcza przy pozostawaniu w łóżku przez długi czas
- po wypadkach,
- przy niewydolności serca, udarach i ciężkich infekcjach
- przy bezruchu kończyny pozostającej w gipsie
- pod koniec ciąży lub zaraz po porodzie
- u pacjentów już cierpiących na schorzenia żylne
- u zdrowych pacjentów, którzy ponadprzeciętnie obciążają nogi poprzez np. duże dawki ciepła lub długie podróże samolotem czy samochodem, kiedy to siedzi się
w przykurczonej pozycji utrudniającej odpływ żylny (zespół podróżny)